ادبیات نظری و پیشینه تجربی عزت نفس عنوان این نوشتار است که در آن به بررسی (چارچوب) مبانی نظری و پیشینه نظری تحقیق در تحقیقات داخلی و خارجی می پردازیم. شكل گيري و ارتقاي عزت نفس از اوان كودكي تا لحظه مرگ و مهمترين مسئله سلامت رواني و اجتماعي انسان است (مك دونالد1994،20-19). باورها و ارزشيابي هايي كه نسبت به خود در ذهنم مي‌پرورانيم تعيين مي‌كند كه ما چه كسي هستيم، توان انجام چه كاري را داريم و چه كسي خواهيم شد(برنز، 2 1982) اين افكارها و فشارهاي داخلي نيرومندي هستند كه با توسعه يك مكانيزم هدايت كننده انسان را در سراسر زندگي به سوي رشد و تعالي پيش مي‌برند. عموماً برداشتها و احساسات افراد نسبت به خودشان تحت عنوان عزت نفس و خود پندار ناميده مي‌شود. 

 

 

 

عزت نفس رضايت فرد نسبت به خود احساس ارزشمند بودن است. به عبارت ديگر منظور از عزت نفس آن است كه فرد نسبت به خود چگونه فكر مي‌كند و چقدر خود را دوست داشته و از عملكرد خود راضي مي‌باشد. به خصوص به لحاظ اجتماعي و تحصيلي خود را چگونه احساسكرده و ميزان هماهنگي و نزديكي خود ايده ال و خود واقعي را چقدر ميداند. (ولز 3 2002،4-431). 
عزت نفس به عنوان يكي از شاخص‌هاي مطرح و قابل سنجش در روانشناسي در نظر گرفته مي‌شود. يكي از ويژگيهاي شخصيت بهنجار برخورداري از عزت نفس است. عزت نفس عبارتست از درجه تصويب و تاييد و ارزشي كه شخص نسبت به خود احساس مي‌كند و يا قضاوتي كه فرد نسبت به ارزش خود دارد و يا به عبارت ديگر ميزان هماهنگي و نزديكي خود ايده آل و خود واقعي شخص است. (استارت 4، 1995) افراد با عزت نفس بالا به خود اعتماد دارند و نسبت به افراد با عزت نفس پايين ارزش بيشتري براي خود قايل هستند (گبلين  1988،1-14). در بين نيازها نياز به عزت نفس از جايگاه خاصي برخوردار است به طوري كه ارضاء آن مي‌تواند بر روي ساير نيازها تأثير مثبت داشته باشد (ولمن 1998،548-543وآلساكر 1998،145-123).

 

 

 

 

 عزت نفس چهارمين مرتبه از سلسله نيازهاي اساسي مازلو را تشكيل داده است (استاك ، 1995،241-223و بوري 1994،282-271). عزت نفس قضاوتي است كه فرددر موردارزش خود دارد. (آلساکر 1998،145-123) در واقع مي‌توان گفت كه عزت نفس درجه و ارزشي است كه يك فرد به خودش نسبت مي‌دهد (استاک 1995،241-223). برخورداري از عزت نفس را به عنوان عامل مركزي و اساسي در سازگاري عاطفي و اجتماعي افراد مي‌دانند.  شخصي كه از عزت نفس بالا برخوردار است خودش را به گونه‌اي مثبت ارزيابي كرده، برخود مناسبي نسبت به خود و ديگران دارد. در مقابل كسي كه عزت نفس پايين دارد اغلب منزوي شده و در ارتباط با ديگران اجتناب مي‌كند و يا اينكه در نااميدي تلاش مي‌كند تا به ديگران و خودش نشان دهد كه فرد لايقي است و با تامين سلامت و آرامش رواني و افزايش عزت نفس مي‌توان از بروز بسياري از مشكلات و آشفتگيهاي عاطفي و رواني در سنين نوجواني پيشگيري كرد. (بوري 1994،282-271). 

 

 

 

 

 

 

فهرست مطالب
1-6-1-تعريف مفهومي عزت نفس
1-6-2-تعريف عملياتي عزت نفس
2-2. عزت نفس
2-2-1. علل عزت نفس
2-2-4-ابعاد عزت نفس  

2-2-5-سطوح عزت نفس  
-پيشينه پژوهشي درمان عزت نفس    
 پژوهش های داخلی:
پژوهش های خارجی:
2-9-جمع بندي
منابع
منابع فارسي    
منابع انگليسي