هدف از این تحقیق بررسی نگرش صمیمانه با فرمت docx در قالب 20 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

 


فهرست مطالب
نگرش صمیمانه
2-4 نگرش صميمانه16
2-4-1 تعريف نگرش16
2-4-2 ويژگي‌هاي نگرش17
2-4-3 تفاوت نگرش با ارزش، عقيده و علاقه18
2-4-4 شرايط عمده شکل‌گيري و تکوين نگرش‌ها18
2-4-5 تعريف صميميت19
2-8 پيشينه و تاريخچه موضوع تحقيق49
2-8-1 تحقيقات انجام شده پيرامون در خارج از کشور49
2-8-2 تحقيقات انجام شده در ايران 

 


نگرش را مي‌توان بر حسب نظريه‌هاي يادگيري و رويکرد‌هاي شناختي تعريف کرد. در هر يک از اين نظريه‌ها مفهوم نگرش به گونه‌اي متفاوت تعريف مي‌شود و هر يک از جنبه‌هاي متفاوت نگرش را مورد تأکيد قرار مي‌دهد. آلپورت   (۱۹۳۵) نگرش را چنين تعريف کرده است: "نگرش يک حالت آمادگي ذهني و عصبي است که از طريق تجربه سازمان مي‌يابد و بر واکنش فرد نسبت به تمامي موضوع‌ها و موقعيت‌هاي وابسته به نگرش تأثير مستقيم و پويا بر جاي مي‌گذارد (سيزر و ديگران ، ۱۹۹۱، نقل از پاشا شريفي، 1381).

 

 

در اين تعريف که عمدتاً بر نظريه‌ي يادگيري استوار است تأثير تجارب گذشته بر سازمان دادن به نگرش‌ها و همچنين نشان دادن واکنش به يک موقعيت (آنگونه که در رويکرد رفتاري مطرح است) مورد توجه قرار گرفته است. از سويي کرچ و کراچفيلد  (۱۹۴۸) که عمدتاً ديدگاه شناختي داشتند نگرش را اينگونه تعريف کرده‌اند: "نگرش عبارت است از سازمان پايدار فرايند‌هاي انگيزشي، عاطفي، ادراکي و شناختي در ارتباط با برخي از جنبه‌هاي دنياي فرد". ملاحظه مي‌شود که در اين تعريف به خاستگاه نگرش اشاره‌اي نشده و در عوض تجربه‌ي ذهني زمان حال مورد تأکيد قرار گرفته است. 

 

 

نگرش، از مفاهيم کاربردي در علم روان‌شناسي اجتماعي است. اين اصطلاح در دهه 1950 به بعد متداول گرديد و امروزه يکي از مهمترين مفاهيم مورد استفاده در روان‌شناسي اجتماعي آمريکا مي‌باشد. ترکيب شناخت‌ها، احساس‌ها و آمادگي براي عمل نسبت به يک چيز معين را نگرش شخص نسبت به آن چيز گويند (کريمي، 1373). 

 

 


يکي از اولين کساني که از واژه نگرش ذهني استفاده کرد، اسپنسر  بود. وي در يکي از نخستين آثار خود در سال 1862 نوشت: داوري صحيح درباره پرسش‌هاي مورد بحث تا اندازه‌اي به نگرش‌ها در هنگام شنيدن ناله يا شرکت در مناقشه بستگي دارد و براي داشتن نگرش صحيح لازم است ميانگين درستي يا نادرستي باورهاي انساني را بدانيم. اما تعريفي که اکثر روان‌شناسان اجتماعي از واژه نگرش دارند عبارت است از: نگرش، نظامي بادوام است که شامل يک عنصر شناختي، يک عنصر احساسي و تمايل به عمل است. عنصر شناختي، شامل اعتقادات و باورهاي شخص درباره يک انديشه يا شيء است.

 

 

 عنصر احساسي يا عاطفي، آن است که معمولاً نوع احساس عاطفي با باورهاي ما پيوند دارد و تمايل به عمل به جهت آمادگي براي پاسخگويي به شيوه‌اي خاص اطلاق مي‌شود. به عنوان مثال، نگرش فرد به يک شخصيت سياسي ممکن است حاوي بعد شناختي اي باشد که او را يک شخصيت سياسي مي‌داند. بعد احساسي آن ممکن است شيفتگي فرد به طريق سخنراني آن شخصيت سياسي باشد و بخش عمل يا رفتاري، آن است که فرد همواره آماده ملاقات يا شرکت در جلسات آن شخصيت سياسي است.